സ്ത്രീത്വത്തിന്റെ ഉദാത്തമായ ആവിഷ്ക്കാരവുമായി 100 ലേറെ പേർ പങ്കാളികളായ ഫൊക്കാന വിമൻസ് ഫോറത്തിന്റെ “വുമൺഹുഡ്” 

“പ്രപഞ്ചത്തിലെ ഏറ്റവും ഉദാത്തവും ഊഷ്മളവുമായ സൃഷ്ടിയാണ് സ്ത്രീ … ” -എന്ന വാക്കുകളോടെയാണ് കഥ  തുടങ്ങുന്നത്. സ്വയം പ്രശോഭിച്ച് തനിക്ക് ചുറ്റും പ്രകാശവും ദീപ്തിയും പകർത്തുന്ന ത്യാഗോജ്വലയാണ് സ്ത്രീ – ഓരോ സ്ത്രീയിലും ദൈവത്തിന്റെ കൈയ്യൊപ്പ് ചാർത്തപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു .. എന്ന് തുടങ്ങുന്നതോടെ വാർദ്ധക്യത്തിലെ വിശ്രമവേളയിൽ പഴയ ചിത്രങ്ങളടങ്ങിയ ഒരു ആൽബത്തിലെ ഓരോ താളുകളും മറിച്ചു നോക്കികൊണ്ടിരിക്കുന്ന ഒരു വയോവൃദ്ധയാണ് ആദ്യം സ്‌ക്രീനിൽ പ്രത്യക്ഷപ്പെടുന്നത്.

അവൾ ജീവിത താളുകൾ മറിച്ചു നോക്കുന്നു ….

 

 ഭാഗം ഒന്ന് : അവൾ ജീവിതത്തിന്റെ ഓർമ്മകൾ പകർത്തിവച്ച ആൽബത്തിന്റെ ഇതളുകൾ മരിച്ചു നോക്കുന്നു…

” ഇവിടിയിതാ .. ഒരു സ്ത്രീജന്മം… ജീവിതത്തിന്റെ എല്ലാ സുരഭില ദശകളും കടന്ന് പൂർണതയിലെത്തിനിൽക്കുന്നു. അവൾ ഭൂതകാലത്തിന്റെ പുസ്തകത്താളുകളിൽ ഒളിച്ചുവച്ചിരിക്കുന്ന മയിൽപ്പീലിത്തണ്ടുപോലെ , തന്റെ സുന്ദരസുരഭില ഓർമ്മകളിലെ മായികമായ ഋതുക്കളെ തിരിച്ചെടുക്കുന്നു. ഒരോർമ്മതൻ തീരത്തണയുന്നു.- നിഴലു പാകിയൊലിപ്പിച്ച നൂറു സത്യങ്ങൾ. – അവളുടെ ഓർമ്മകൾ തന്റെ സ്ത്രീത്വത്തിന്റെ യൗവനം തുളുമ്പുന്ന ഓർമ്മകളുടെ കടലിരമ്പമാണ് ഈ സീനിലൂടെ അതിമനോഹരമായി ദൃശ്യവൽക്കരിച്ചത്.  

 

അവൾ ബാല്യത്തിലേക്ക് കടക്കുന്നു...

 

 ഭാഗം രണ്ട്: ഒരു നവജാത ശിശുവിന്റെ പാദങ്ങൾ ആണ് ആവിഷ്കരിച്ചത്. – അത് അവളാണ്. അവളുടെ തന്നെ ജനനത്തിന്റെ ആവിഷ്ക്കരം 

 ഭാഗം 12 : യുവത്വത്തിൽ നിന്ന് അതിവേഗം മധ്യവയസ്ക്കയായ് പരകായ പ്രവേശം….

എത്രവേഗമാണ് യുവതിയിൽ നിന്നും പൂർണതയിലേക്കുള്ള നിന്റെ പരിവർത്തനം.. ഇപ്പോൾ നീ സ്വാതന്ത്രയാണ്. നിന്റെ മക്കൾ വിദൂരത്താണ്. കുടുംബപ്രാരാബ്ധങ്ങൾ നിയന്ത്രിതമാണ്. ഇപ്പോഴാണ് നീ നിന്നെ തന്നെ തിരിച്ചറിഞ്ഞ് നിനക്കുവേണ്ടി- സുന്ദര വസന്ത പൊൻപുലരിയിൽ നിന്റെ സഖിമാരുമൊത്ത് ഉല്ലസിച്ച്, വീണ്ടും വീണ്ടും ശക്തിയാർജ്ജിച്ച്- തിരയുന്നു ജീവിത സൗഖ്യങ്ങളും – കനവും നിറവും, നിറഭേദങ്ങളും.

ഇനിയൊന്നു വിശ്രമിക്കണം – ഈ ജീവിത സായാഹ്നത്തിൽ ലോകം മഹാനിദ്രയിലായിരിക്കുമ്പോഴും തളർന്നിട്ടും തളരാതെ… നിന്റെ ദൗത്യം നീ തുടർന്നിരുന്നു.

ഭാഗം 13: അവൾ ചുമതലകൾ ഒഴിയുമാകയാണ് ; തന്റെ  കർമ്മമണ്ഡലത്തിൽ നിന്നും അവൾ പടിയിറങ്ങുമ്പോൾ ….

അവളുടെ  ഔദ്യോഗിക ജീവിതത്തിനു തിരശീല വീഴുന്നത് അവളുടെ നിശ്വാസങ്ങൾക്ക് കിതപ്പേറുമ്പോൾ …..

ഔദ്യോഗിക ജീവിതത്തിന്റെ പടവുകൾ ചവിട്ടിക്കയറി- വിജയിച്ച് – വിരമിക്കുന്ന ഇനിയുള്ള വിശ്രമജീവിതത്തിൽ ജോലികളില്ല…കുട്ടികളില്ല…സ്വസ്തത മാത്രം … എന്നാലും നിനക്കാവില്ല വിശ്രമം. നീ നിന്റെ കർമ്മങ്ങൾ തുടർന്നുകൊണ്ടേയിരുന്നു. മറ്റുള്ളവർക്കായി… 

‘സൂര്യനൊരിടത്ത് അസ്തമിച്ചാലും മറ്റൊരിടത്ത് വീണ്ടും ഉദിക്കുന്നു, കൂടുതൽ ശോഭയോടെ വെട്ടിത്തിളങ്ങുന്നു.

 വീണ്ടും ആനന്ദവും , ആഹ്ലാദവും അപ്രമേയവുമായ കാരുണ്യത്തിന്റെ പ്രതീകമായ സ്ത്രീയെന്ന നിനക്ക് ജീവകാരുണ്യ പ്രവർത്തനം പുണ്യമായേക്കാം.

മരങ്ങളെ പരീപാലിച്ചും പറവകളെ തീറ്റിയും കരുതലോടെ നീ നിൻ കൊച്ചുമക്കളെ നോക്കിയും- സാമൂഹ്യ- സാംസ്‌കാരിക രംഗത്ത് വിളങ്ങിയും പുണ്യമാക്കി നീ നിൻ ജീവിതം.

സ്ത്രീയെ നിനക്കുമാത്രമേ ഇതിനാകൂ- സർവ്വചരാചരങ്ങൾക്കും അമ്മയായ് സ്ത്രീ ഈ ഭൂമിയെ നിർമ്മിക്കുന്നു.-പരിപാലിക്കുന്നു…

സ്ത്രീ എന്നും അഭയവും കരുത്തുമാണ്.. സ്വപ്നങ്ങളുടെ ആകാശത്തിലെ മഴവില്ലാണ് സ്ത്രീ എണ്ണിയാൽ തീരാത്ത ജന്മാന്തരങ്ങളിൽ … നേരമേറെയായ് – എല്ലാം മറന്നു നാളെ വീണ്ടും നിന്നെ തേടി ഞാൻ എത്തും . സമ്പൂർണ സംതൃപ്തമായ ജീവിതത്തെ സ്വച്ഛവും സ്വാപൂജ്യവുമായ ഈ ജീവിത ഓർമ്മകളുടെ പുസ്തകത്താളുകളിൽ വീണ്ടും ഒളിപ്പിയ്ക്കട്ടെ.-സ്ത്രീ ഭൂമിയാണ്, ക്ഷമയാണ്, മാതൃവാത്സല്യമാണ്, പ്രേമമാണ്, സത്യമാണ്… എന്നും ദീപം പകരുന്ന കെടാവിളക്കാണ് നീ….