ജോര്‍ജ് ഏബ്രഹാം
കൊറോണ മഹാമാരിയുടെ ഈ സമയത്ത് എന്തുകൊണ്ടാണ് ആയിരക്കണക്കിനു വരുന്ന കര്‍ഷകര്‍ കാര്‍ഷിക നിയമങ്ങളില്‍ പ്രതിഷേധിച്ച് തങ്ങളുടെ വീടുവിട്ടിറങ്ങി ഡല്‍ഹിയിലെ അതിശൈത്യത്തിലേക്ക് പോകാന്‍ തയ്യാറായത്? നിരന്തരമായ ഈ പ്രതിഷേധം മറ്റേതൊരു പ്രതിഷേധവും പോലെയല്ല, കര്‍ഷകര്‍ തങ്ങളുടെ ട്രാക്ടറുകളും തങ്ങള്‍ക്കാവശ്യമായ ഭക്ഷണ സാധനങ്ങളുമായാണ് തലസ്ഥാന നഗരിയിലെത്തിയിരിക്കുന്നത്. കൃഷിക്കാര്‍ ഈ പുതിയ നിയമങ്ങളില്‍ പ്രതിഷേധിക്കുന്നത് അതവരുടെ ഉപജീവനത്തിന് പരിഹരിക്കാനാകാത്ത ദോഷം വരുത്തുമെന്നും ഒടുവില്‍ കോര്‍പ്പറേറ്റ് താല്‍പ്പര്യങ്ങളുടെ അടിമയാകേണ്ടി വരുമെന്നും അവര്‍ സത്യസന്ധമായി വിശ്വസിക്കുന്നതിനാലാണ്. മറുവശത്ത്, കാര്‍ഷിക നിയമങ്ങള്‍ അതേപടി തന്നെ നിലനിര്‍ത്തുമെന്ന പിടിവാശിയില്‍ ബിജെപി സര്‍ക്കാര്‍ ഉറച്ചുനില്‍ക്കുന്നു.
ചില ബിജെപി നേതാക്കള്‍ പ്രതിഷേധിച്ച കര്‍ഷകരെ ദേശവിരുദ്ധര്‍ എന്ന് വിളിക്കുക വരെ ചെയ്തു. ബ്രിട്ടീഷുകാര്‍ക്കെതിരായ സ്വാതന്ത്ര്യസമരകാലത്ത് ഇന്ത്യന്‍ മണ്ണിനെ സംരക്ഷിക്കാന്‍ ഒരുപിടി കൂടുതല്‍ രക്തമൊഴുക്കിയ പഞ്ചാബിലെ കര്‍ഷകരെയാണ് ഇങ്ങനെ വിളിക്കുന്നതെന്നത് തികച്ചും വിചിത്രമാണ്. വാഗ്ദാനങ്ങള്‍ പാലിക്കുന്നതില്‍ ആവര്‍ത്തിച്ച് പരാജയപ്പെട്ടതിനാല്‍ കര്‍ഷകര്‍ ഈ സര്‍ക്കാരിനെ വിശ്വസിക്കുന്നില്ല.
അമേരിക്കയില്‍ നിന്ന് വ്യത്യസ്തമായി ഇന്ത്യ കര്‍ഷകര്‍ക്ക് സബ്സിഡികളൊന്നും നല്‍കുന്നില്ല. എന്നിരുന്നാലും, നിലവിലെ സമ്പ്രദായം കര്‍ഷകര്‍ക്ക് അവരുടെ ഉല്‍പ്പന്നങ്ങള്‍ക്ക് ഒരു നിശ്ചിത വില ഉറപ്പുനല്‍കുന്നു, ഇത് മിനിമം സപ്പോര്‍ട്ട് പ്രൈസിംഗ് (എംഎസ്പി) എന്നറിയപ്പെടുന്നു. എംഎസ്പിയെ നീക്കം ചെയ്യുന്നതിനെക്കുറിച്ച് ബില്ലുകളില്‍ ഒരിടത്തും പരാമര്‍ശമില്ലെങ്കിലും, അത് സംഭവിച്ചേക്കാമെന്ന തങ്ങളുടെ പേടിസ്വപ്നങ്ങള്‍ യാഥാര്‍ത്ഥ്യമാകുമെന്ന് കര്‍ഷകര്‍ ഭയപ്പെടുന്നു. നിലവിലുള്ള സംവിധാനം സംരക്ഷിക്കുമെന്ന് മോദി സര്‍ക്കാര്‍ അവര്‍ക്ക് ഉറപ്പ് നല്‍കുന്നുണ്ടെങ്കിലും മുന്‍കാലങ്ങളിലെ തകര്‍ന്ന വാഗ്ദാനങ്ങള്‍ മറന്നിട്ടില്ലാത്തതിനാല്‍ അവരുടെ സംശയത്തിനും അസ്വസ്ഥതയ്ക്കും കര്‍ഷകരെ കുറ്റപ്പെടുത്താന്‍ ആര്‍ക്കും കഴിയില്ല.
2014 ലെ തിരഞ്ഞെടുപ്പിന് മുമ്പുള്ള പ്രചരണത്തില്‍ മോദി, തന്റെ സര്‍ക്കാര്‍ അധികാരത്തില്‍ വരികയാണെങ്കില്‍ 50%ലധികം എം.എസ്പി നടപ്പാക്കുമെന്നാണ് വാഗ്ദാനം ചെയ്തിരുന്നത്. മോദിയുടെ തന്നെ വാക്കുകള്‍ കടമെടുക്കുകയാണെങ്കില്‍ ‘ഞങ്ങള്‍ താങ്ങുവിലയില്‍ വില മാറ്റം വരുത്തും. ഒരു പുതിയ ഫോര്‍മുല ഉണ്ടാക്കും. മുഴുവന്‍ ഉല്‍പാദനച്ചെലവിനോടൊപ്പം 50% ലാഭവും കര്‍ഷകര്‍ക്ക് ലഭിക്കും. എന്നാല്‍ വാഗ്ദാനം നടപ്പിലാക്കിയില്ലെന്ന് മാത്രമല്ല, 2015 ഫെബ്രുവരിയില്‍ സുപ്രീംകോടതിയില്‍ ഇതിനെതിരെ സത്യവാങ്മൂലം സമര്‍പ്പിക്കുകയും ചെയ്തു. കര്‍ഷകരോട് കളിച്ച ക്രൂരമായ തമാശയായിരുന്നു ഇത്.
2017 ല്‍ മധ്യപ്രദേശില്‍ നടന്ന പോലീസ് വെടിവയ്പും കൊലപാതകവും കര്‍ഷകര്‍ മറന്നിട്ടില്ല. ഹരിത വിപ്ലവത്തിലേക്ക് നയിച്ച നെഹ്രുവിയന്‍ കാഴ്ചപ്പാടിനും തുടര്‍ന്നുള്ള കോണ്‍ഗ്രസ് സര്‍ക്കാരുകളുടെ നയങ്ങള്‍ക്കും നന്ദി, ഇന്ത്യയിലെ ഭക്ഷ്യ സംഭരണ സൗകര്യങ്ങള്‍ ഇന്ന് ഭക്ഷ്യധാന്യങ്ങളാല്‍ നിറഞ്ഞു കവിയുന്നതിന്. എങ്കിലും മാറുന്ന കാലവുമായി ഇന്ത്യ പൊരുത്തപ്പെടുന്നില്ലെന്ന് വാദിക്കുന്നവര്‍ ഇവിടെയുണ്ട്. ഈ പകര്‍ച്ചവ്യാധികള്‍ക്കിടയില്‍ ഭക്ഷ്യധാന്യങ്ങളുടെ സൗജന്യ വിതരണത്തിന് രാജ്യം സാക്ഷ്യം വഹിച്ചു. എന്നാല്‍ പാവപ്പെട്ട കര്‍ഷകര്‍ ഒഴിഞ്ഞ കയ്യുമായി വീട്ടിലേക്ക് മടങ്ങേണ്ടി വരുന്ന കാഴ്ചയ്ക്കും നമ്മള്‍ സാക്ഷ്യം വഹിച്ചു.
1940 കളിലെ മഹാ ക്ഷാമത്തിന്റെ സമയത്ത് രാജ്യത്തെ ധാന്യപ്പുരകള്‍ കാലിയാവുകയും അതോടൊപ്പം സാമൂഹിക അരാജകത്വവും ഇന്ത്യയിലുണ്ടായത് നമ്മള്‍ മറന്നു. നിലവിലെ കാര്‍ഷിക നിയമങ്ങള്‍ പൂര്‍ണ്ണമായും നടപ്പിലാക്കിയിട്ടുണ്ടെന്ന് കരുതുക, ഇത് ഒടുവില്‍ സര്‍ക്കാര്‍ സൗകര്യങ്ങളില്‍ ഭക്ഷ്യവസ്തുക്കളുടെ സംഭരണം വറ്റിക്കുകയും കോര്‍പ്പറേറ്റ് താല്‍പ്പര്യങ്ങള്‍ക്ക് അനുകൂലമായി ‘ഫുഡ് കോര്‍പ്പറേഷന്‍ ഓഫ് ഇന്ത്യ’യെ ഇല്ലാതാക്കുകയും ചെയ്യും.
നിലവിലുള്ള അഗ്രികള്‍ച്ചറല്‍ പ്രൊഡ്യൂസ് മാര്‍ക്കറ്റ് കമ്മിറ്റി (എപിഎംസി) സമ്പ്രദായത്തിന് പരിഷ്‌കരണം ആവശ്യമായിരിക്കാം, എന്നാല്‍ അവയില്‍ 425 എണ്ണം 1400 അല്ലെങ്കില്‍ അതില്‍ കൂടുതല്‍ വാങ്ങല്‍ കേന്ദ്രങ്ങള്‍ വാങ്ങലും സംഭരണവും ഇന്ത്യയിലുടനീളമുള്ള വാങ്ങുന്നവര്‍ക്ക് കൈമാറുന്നു. ഈ എപിഎംസികളില്‍ കര്‍ഷകര്‍, വ്യാപാരികള്‍, കാര്‍ഷിക വിദഗ്ധര്‍ എന്നിവര്‍ വാങ്ങല്‍ തീരുമാനങ്ങളില്‍ പങ്കാളികളാകുന്നു. വിലനിര്‍ണ്ണയത്തിന്റെ പരിധി പാലിക്കുന്നതില്‍ അവര്‍ പരാജയപ്പെട്ടാല്‍, കര്‍ഷകര്‍ക്ക് ഇത് മിനിമം താങ്ങു വിലയ്ക്ക് സര്‍ക്കാരിന് വില്‍ക്കാന്‍ അവസരമുണ്ട്. അതേസമയം പുതിയ കാര്‍ഷിക നിയമങ്ങള്‍ നിലവിലുള്ള വ്യവസ്ഥിതിയെ അട്ടിമറിക്കാനാണ് ശ്രമിക്കുന്നത്. മറ്റെല്ലാ വ്യവസായ, ബിസിനസ് മേഖലകളും ഇതിനകം ഏറ്റെടുക്കുകയും കാര്‍ഷിക മേഖലയിലും കൈകടത്താന്‍ സര്‍ക്കാരിനെ സ്വാധീനിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന അംബാനികള്‍ക്ക് അനുകൂലമായ സംവിധാനമാണിത്. അതിനാല്‍, ഈ നിയമങ്ങള്‍ പ്രാഥമികമായി കൃഷിക്കാരുടെ പ്രയോജനത്തിനായിട്ടാണ് നടപ്പാക്കുന്നത് എന്ന് വാദിക്കാന്‍ പ്രയാസമാണ്.
യാതൊരു വിധ സാമൂഹ്യ പ്രതിബദ്ധതയുമില്ലാതെ മുഴുവന്‍ സമ്പത്തും മുതലാളിമാരുടെ താല്‍പ്പര്യങ്ങള്‍ നിറവേറ്റുന്നതിനായി ഉപയോഗിക്കുന്നതിനാണ് ഈ നിയമങ്ങല്‍ എന്നു പറയേണ്ടി വരും. ശ്രദ്ധിക്കേണ്ട സംഗതിയെന്തെന്നാല്‍ ഈ മഹാമാരിയുടെ സമയത്ത് മറ്റ് മേഖലകള്‍ നഷ്ടത്തിലേക്ക് കൂപ്പുകുത്തുമ്പോള്‍ മുതലാളിത്ത കുത്തക കമ്പനികള്‍ കാര്‍ഷിക മേഖലയിലാണ് കണ്ണ് വെച്ചിരിക്കുന്നത്. ഈ നിയമത്തിലൊരിടത്തും കര്‍ഷകര്‍ക്ക് കൂടുതലായി വരുമാനം ലഭിക്കുമെന്നോ ഉപഭോക്താവിന് നിയന്ത്രണ വിധേയമായ വിലയില്‍ സാധനങ്ങള്‍ ലഭിക്കുമെന്നോ പറയുന്നില്ല. ഈ നിയമമനുസരിച്ച് കോര്‍പറേറ്റുകള്‍ക്ക് എത്ര വേണമെങ്കിലും ഭക്ഷ്യ ധാന്യങ്ങള്‍ സംഭരിക്കാനും യഥേഷ്ടം പൂഴ്ത്തിവെയ്ക്കാനും അതുവഴി തങ്ങളുടെ ഇഷ്ടപ്രകാരം മാത്രം അത് വിറ്റഴിക്കാനും സാധിക്കുന്നു. ഇപ്രകാരം അതിന്റെ യാതൊരു വിധ കണക്കുകളും അവര്‍ സമൂഹത്തെ ബോധിപ്പിക്കേണ്ടതില്ല. റിലയന്‍സ്, ആമസോണ്‍ പോലുള്ള ഔട്ട്ലെറ്റുകള്‍ക്ക് ഭക്ഷ്യവസ്തുക്കളുടെ വിലക്കയറ്റം സൃഷ്ടിക്കാന്‍ ഇതുമൂലം സാധിക്കും. വിലപേശല്‍ പവര്‍ അനുവദനീയമല്ലാത്ത ചെറുകിട കര്‍ഷകരെ ഈ മാറ്റങ്ങള്‍ സാരമായി ബാധിക്കും. ഭേദഗതി വരുത്തിയ ഈ നിയമത്തിലൂടെ, വിലക്കയറ്റം തടയുന്നതിനും നിയന്ത്രിക്കുന്നതിനുമുള്ള അധികാരം സര്‍ക്കാര്‍ കോര്‍പറേറ്റുകള്‍ക്ക് നല്‍കുകയാണ്.
പത്രപ്രവര്‍ത്തകനും പീപ്പിള്‍സ് ആര്‍ക്കൈവ് ഓഫ് റൂറല്‍ ഇന്ത്യയുടെ സ്ഥാപകനുമായ പി. സൈനത്ത് പറയുന്നത് പ്രകാരം ലാഭകരമായിരിക്കുമ്പോള്‍ മാത്രം സാധനങ്ങള്‍ വാങ്ങുന്നതിലേക്ക് കോര്‍പറേറ്റുകള്‍ തിരിയും. അതിനാലാണ് ബീഹാറിലെ കാര്‍ഷിക മാര്‍ക്കറ്റുകള്‍ സ്വകാര്യവത്കരിച്ചപ്പോള്‍ കര്‍ഷകരുടെ വരുമാനത്തില്‍ യാതൊരുവിധ വര്‍ധനവോ, അടിസ്ഥാന സൗകര്യങ്ങളില്‍ മെച്ചപ്പെടലോ സാധ്യമാകാതിരുന്നത്. പകര്‍ച്ചവ്യാധിയുടെ ഈ സാഹചര്യത്തില്‍ യുഎസിലെ ഈ ഓണ്‍ലൈന്‍ എന്റിറ്റികള്‍ ലാഭം പരമാവധിയാക്കുന്നതിന് സാധനങ്ങളുടെ വിലകള്‍ എങ്ങനെ കൈകാര്യം ചെയ്തുവെന്നത് വ്യക്തമായതാണ്. കാലക്രമേണെ കര്‍ഷകര്‍ എന്ത് കൃഷി ചെയ്യണമെന്ന് തീരുമാനിക്കാനുള്ള അധികാരം പോലും ഈ കോര്‍പറേറ്റുകളുടെ കയ്യിലെത്തിച്ചേരും. ഈ നിയമത്തില്‍ കര്‍ഷകര്‍ക്ക് അവരുടെ പ്രശ്‌നങ്ങള്‍ കോടതിയുടെ മുന്‍പിലെത്തിക്കാനുള്ള അധികാരം നഷ്ടപ്പെടുകയും അത് ജില്ലാ കലക്ടറുടെ അധികാര പരിധിയിലേക്ക് ചുരുങ്ങുകയും ചെയ്യും.
ഈസ്റ്റ് സെന്‍ട്രല്‍ ആഫ്രിക്കയിലെ സുഡാന്‍ എന്ന രാജ്യം വര്‍ഷങ്ങളായി ആഭ്യന്തര യുദ്ധവും ക്ഷാമവും അനുഭവിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്. ദാരിദ്ര നിര്‍മ്മാര്‍ജ്ജനത്തിനു വേണ്ടിയും വികസനത്തിനു വേണ്ടിയും അവര്‍ ധാരാളം പണം വായ്പയായി വാങ്ങിയിരുന്നു. കടം വീട്ടാന്‍ വിദേശനാണ്യം വര്‍ദ്ധിപ്പിക്കേണ്ടതിനായി ഐഎംഎഫ്, ലോക ബാങ്ക് തുടങ്ങിയ പ്രശസ്തമായ ലോക സ്ഥാപനങ്ങളില്‍ നിന്നുള്ള വിദഗ്ദ്ധ പരിഹാരം എന്തായിരുന്നു? അവരുടെ നൈല്‍ ഡെല്‍റ്റയില്‍ പരുത്തി വളര്‍ത്തുകയെന്നതായിരുന്നു. അവിടെ അവര്‍ക്ക് ഗോതമ്പോ അരിയോ വളര്‍ത്താന്‍ കഴിയുമായിരുന്നിട്ടും നിര്‍ദ്ദേശമനുസരിച്ച് അവര്‍ പരുത്തി കൃഷി ചെയ്തു. പരുത്തി വിളവെടുപ്പിന് പാകമായപ്പോള്‍, ലോകവിപണിയിലെ വില ഇടിഞ്ഞു. അതേത്തുടര്‍ന്ന് വിദേശനാണ്യവും ലഭിച്ചില്ല. ജനങ്ങള്‍ക്ക് ഭക്ഷണത്തിന് ക്ഷാമം നേരിടുകയും ചെയ്തു. ലോകരാജ്യങ്ങള്‍ക്ക് മുഴുവന്‍ ഇതൊരു പാഠമായിരുന്നു.
ഇന്ത്യയുടെ കാര്‍ഷിക മേഖലയ്ക്ക് പരിഷ്‌കാരങ്ങള്‍ ആവശ്യമാണെന്ന് സാമ്പത്തിക ശാസ്ത്രജ്ഞര്‍ പൊതുവെ സമ്മതിക്കുന്നുണ്ട്, അവരുടെ ഭക്ഷ്യ സംഭരണ സൗകര്യങ്ങള്‍ മെച്ചപ്പെടുത്തേണ്ടതുണ്ട്. എന്നാല്‍ പ്രതിഷേധിക്കുന്ന കര്‍ഷകരുടെ ആവലാതികള്‍ കേള്‍ക്കുകയും അവരുടെ ആശങ്കകള്‍ പരിഹരിക്കുകയും ചെയ്യുക എന്നതാണ് സര്‍ക്കാര്‍ ഇപ്പോള്‍ ചെയ്യേണ്ടത്. ചുരുക്കിപ്പറഞ്ഞാല്‍, ജനങ്ങളെ സേവിക്കേണ്ട ജനാധിപത്യ ഗവണ്‍മെന്റ് കര്‍ഷകര്‍ക്ക് അര്‍ഹമായ യാതൊരു വിധ പരിഗണനയും നല്‍കുന്നില്ല. ഇന്ത്യയില്‍ ഓരോ ദിവസവും 45 കര്‍ഷകര്‍ ആത്മഹത്യ ചെയ്യുന്നുണ്ടെന്നാണ് റിപ്പോര്‍ട്ട്. ഈ പുതിയ നിയമങ്ങള്‍ ആ സ്ഥിതി കൂടുതല്‍ വഷളാക്കുകയും അവരുടെ ദുരവസ്ഥ വര്‍ദ്ധിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യും. മാത്രമല്ല, കാര്‍ഷിക സമൂഹത്തിന്റെ സജീവമായ സഹകരണവും പിന്തുണയും ഇല്ലാതെ, കൂടുതല്‍ കാര്യക്ഷമവും സുസ്ഥിരവും ഉല്‍പാദനപരവുമായ കാര്‍ഷിക മേഖല ഇന്ത്യയില്‍ ഒരിക്കലും സാധ്യമാവില്ല.
Well informed article about the crisis in India. I was expecting someone to write about this issue and finally I have an understanding of the situation. Your example about Sudan is a very legitimate situation with the division of the country including the formation of the nation South Sudan. Thank you Mr. George Abraham for the insight.
Alex Alexander- Dallas