ജീവിതം തന്നെ ഒരു സാഹസമായ ജയന് — 50 വര്ഷം പിന്നിട്ട് അനുസ്മരണം

ജയന് എന്ന പേരില് തന്നെ ഉളള പൊരുൾ പോലെ അദ്ദേഹം ഒരു തലയെടുപ്പായിരുന്നു. 1974-ല് ‘ശാപമോക്ഷം’ എന്ന സിനിമയിലെ ഒരു ഗാനരംഗത്തിലൂടെ മലയാള സിനിമയിലേക്കുള്ള പ്രവേശനം. ആ പ്രവേശനം ഒരു പാട്ട് രംഗത്തിലൂടെയെങ്കിലും, ആ ആറു വര്ഷത്തിനുള്ളില് മലയാള സിനിമയിലെ ഏറ്റവും ശ്രദ്ധേയനായ അഭിനേതാവായിത്തീരുകയായിരുന്നു ജയന്. 1980-ല് ഒരു വ്യോമയാന ദുർഘടനയില് ജയന് മരിക്കുമ്പോള് ഏറെ പേരുടെ മനസ്സില് ഒരിക്കലും മായാത്ത ഓര്മയായി അദ്ദേഹം തുടരുകയും ചെയ്തു.
ജയന് എന്നത് ഒറ്റപ്പെട്ടൊരു നടന്റെ പേര് മാത്രമല്ല. ഒരു കാലഘട്ടത്തിന്റെ പ്രതീകമാണ്. ഇന്നും ജയം മലയാളികളുടെ മനസ്സിലുണ്ട്. സ്റ്റേജ് ഷോകളിലും, ടിവി പരിപാടികളിലും ഒരിക്കലെങ്കിലും ജയനെ പരാമർശിക്കാത്തത് വളരെ അപൂര്വമാണ്. അദ്ദേഹത്തിന്റെ ജീവിതത്തിലെ പല അധ്യായങ്ങളും അറിയപ്പെടാത്തതും ശ്രദ്ധിക്കപ്പെടാത്തതുമാണ്.

ജയന്റെ വീട്ടുകാരനായ ജയകുമാര് രാജാറാമാണ് അദ്ദേഹത്തെ കുറിച്ചുള്ള ചില കൗതുകകരമായ ഓര്മകള് പങ്കുവെച്ചത്.
ജയന്റെ പൂർണ പേര് കൃഷ്ണന് നായര്. ചെറിയ സമയത്ത് എല്ലാവരും അദ്ദേഹത്തെ ‘ബേബി’ എന്നു വിളിക്കുമായിരുന്നു. ആ പേര് കിട്ടിയതും അത്യന്തം അന്യമായ സാഹചര്യത്തിലൂടെയാണ്. പ്രസവത്തിന് സമയമായപ്പോള് വീട്ടിലുണ്ടായ പ്രശ്നങ്ങള് കാരണം ആശുപത്രിയിലെ സര്ജറി ഒഴിവാക്കി, നാട്ടിലെ ഒരു പ്രസവവിദഗ്ധയായ മിസിയെ വിളിച്ചു വരുത്തുകയായിരുന്നു. മിസി കുഞ്ഞിനെ പിടിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞത്: “ദാ ബേബി!” – അതാണ് പിന്നീട് പേരായി മാറിയത്.
ചെറുപ്പത്തില് തന്നെ ജയം വളരെ ധൈര്യശാലിയായിരുന്നു. പുളിമരത്തില് കയറി തലകീഴായി തൂങ്ങിയിരിക്കുക, പുളളവരെ പേടിപ്പിക്കുക, വണ്ടിച്ചാടി മറിച്ച് കളിക്കുക — ഇങ്ങനെ നിരവധി ത്രില്ലുകളും സാഹസികതകളും നിറഞ്ഞ ബാല്യമായിരുന്നു. സ്കൂളില് ഗുസ്തിയിലും ഫുട്ബോളിലും താരം. പെൺവേഷത്തിൽ നാടകത്തിൽ അഭിനയിച്ചപ്പോള് പോലും ആ പോരാളിത്ത്വം വിട്ടുമാറിയില്ല.

പെൺവേഷം കെട്ടി വീട്ടിലേക്ക് മടങ്ങുമ്പോള് ഒരു പൊലീസുകാരന് സ്ത്രീയെന്ന് തെറ്റിദ്ധരിച്ച് പിഴിയാന് വന്ന കഥയും അവിടെ നിന്ന് രക്ഷപ്പെട്ടതും, ജീവിതത്തിന്റെ വേറിട്ട മുറുക്കങ്ങളാണ്.
പാമ്പു പിടുത്തം, തിരക്ക് നിറഞ്ഞ സ്ഥലങ്ങളില് വെച്ച് ഒരാളെയും ഭയക്കാതെ നേരിടുന്നത്, കൂട്ടുകാരെ രക്ഷപ്പെടുത്തുന്നത് — ഇങ്ങനെ എല്ലാം ജയന് ചെയ്തിരുന്നു. പലപ്പോഴും നാട്ടില് അപകടം ഉണ്ടാകുമ്പോള് ആദ്യം വിളിക്കപ്പെടുന്നത് ജയനെ ആയിരുന്നു. പാമ്പിന്റെ വാല് പിടിച്ചു കൊണ്ട് നാട്ടുകാര്ക്ക് മുന്നില് തൂക്കി കാണിക്കുമ്പോള് ആ വിശ്വാസം തീര്ത്തു ബലമായിരിക്കും.
16-ാം വയസ്സില് സാമ്പത്തിക ബുദ്ധിമുട്ടുകളുടെ നടുവില് ജയന് നേവിയിലേക്കായി. പട്ടാള ജീവിതം സങ്കടമുള്ളതായിരുന്നെങ്കിലും അവിടെ പോലും ഇഷ്ടതാരമായിപ്പോയി. നല്ല ഫിറ്റ്നെസ്, കഠിന പരിശ്രമം, ഭംഗിയുള്ള ദേഹം — ഇതെല്ലാം അദ്ദേഹത്തിന്റെ വിശേഷങ്ങളായി. നേവിയില് ജോലി ചെയ്യുമ്പോള് ഒരു പഞ്ചാബി സിങ്കുമായി ഉണ്ടായ വഴക്കും, പിന്നീട് സുഹൃത്താവുന്നതും, അദ്ദേഹത്തിന്റെ മരണശേഷം കാണാന് വരുന്നതും സ്നേഹത്തിന്റെ ഒരു വലിയ ഉദാഹരണമായിരുന്നു.

സിനിമയിലേക്ക് കടക്കുന്നത് പതിയെ. ആദ്യ വേഷം ചെറിയൊരു റോള്, ഡയലോഗൊന്നുമില്ല. പിന്നീട് ‘ശാപമോക്ഷം’ എന്ന ചിത്രത്തിലെ പാട്ട് രംഗത്തിലൂടെ ശ്രദ്ധിക്കപ്പെടാന് തുടങ്ങി. പിന്നീട് ‘പഞ്ചമി’ എന്ന സിനിമയില് വില്ലനായ വേഷം. അതിനുശേഷം വിജയപരമ്പരകള് ‘ശരപഞ്ജരം’ തുടങ്ങി ‘അങ്ങാടി’ വരെ നീണ്ടുനിന്നു. ‘അങ്ങാടി’ ജയന് മലയാള സിനിമയിലെ സൂപ്പര്സ്റ്റാറാക്കിയ പടം.
ജീവിതത്തില് മാന്യനും, സംസ്ക്കാരവാനുമായിരുന്നു ജയന്. നടനെന്നതില് പരിമിതമാകാതെ, തന്റെ കയ്യിലൂടെ ജീവിതത്തെയും ചലിപ്പിച്ചയാളാണ് ജയന്. ഇന്ന് 50 വര്ഷം പിന്നിട്ടെങ്കിലും, അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഓര്മ്മകള് എല്ലായിടത്തും ആവര്ത്തിക്കപ്പെടുന്നു.
ജയന് ഒരു നടന് മാത്രമല്ല. ഒരാളുടെ ശരീരം, ധൈര്യം, ആത്മാവ് ഒത്തുചേരുമ്പോള് അതൊരു പ്രതീകമായി മാറുന്നു. അതാണ് ജയന്.